Wskazania do terapii EEG Biofeedback

rysunki na ścianie

Terapia EEG Biofeedback jest skuteczną metodą wspierającą leczenie i rozwój w różnych obszarach. Poniżej przedstawiamy najważniejsze wskazania do jej zastosowania:

EEG Biofeedback jest szczególnie efektywny w terapii zaburzeń wpływających na wyniki szkolne dzieci i młodzieży, w tym:

  • Zaburzenia pamięci i uwagi (ADD)
  • Dysleksja, dysgrafia
  • Zaburzenia snu
  • Lęki
  • Słaba spostrzegawczość
  • Niedojrzałość emocjonalna
  • Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD)
  • Pobudzenie psychoruchowe
  • Opóźnienie rozwoju mowy

Treningi EEG Biofeedback wspomagają leczenie różnych schorzeń o podłożu psychologicznym i neurologicznym, takich jak:

  • Migreny i bóle głowy
  • Zespół chronicznego zmęczenia
  • Lęki
  • Autyzm, w tym zespół Aspergera
  • Nerwice
  • Zaburzenia snu
  • Moczenie nocne
  • Uzależnienia
  • Rehabilitacja po urazach i udarach mózgu
  • Afazja
  • Demencja
  • Choroba Parkinsona
  • Padaczka

EEG Biofeedback jest również stosowany w celu poprawy funkcji poznawczych i wydajności w różnych dziedzinach, w tym:

  • Poprawa pamięci
  • Rozwój kreatywności
  • Poprawa koncentracji uwagi
  • Usprawnienie motoryki
  • Zmniejszenie napięcia emocjonalnego

 

Czas osiągnięcia popraw

  • Osoby zdrowe
    Około 15 spotkań dla usprawnienia funkcji poznawczych, koncentracji, poprawy snu.
  • Zaburzenia i schorzenia
    Od 20 do 40 (a nawet 60) spotkań w przypadkach takich jak ADHD, ADD, zaburzenia uwagi, dysleksja, Zespół Aspergera, impulsywność, depresja, zaburzenia snu, przewlekłe bóle głowy i migreny. Pierwsze efekty mogą być widoczne po 20 sesjach, ale dla trwałych i satysfakcjonujących rezultatów zaleca się 40 lub więcej treningów.
  • Rehabilitacja i poważniejsze schorzenia
    Powyżej 50 spotkań w przypadkach takich jak rehabilitacja po urazie czaszki i mózgu, afazja, porażenie mózgowe, padaczka, tiki, upośledzenie umysłowe.

Każdy przypadek jest indywidualny, a czas potrzebny na uzyskanie rezultatów może się różnić w zależności od specyficznych potrzeb i celu terapii.